ಕನಸು

ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ಕನಸು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರದಂತೆ ಚಿಮುಕಿತ್ತು ಬೆಳಕು. ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಮುತ್ತಿನಂತೆ ಚೆದುರಿತ್ತು. ಒಂದೊಂದನ್ನೇ ಹೆಕ್ಕಿ ಪೋಣಿಸಿ ಇಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಬೆಳಕಿನ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ನಡುವೆ ನನ್ನ ಚಂದಿರ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ನೋಡುವ ಆಸೆಯಲಿ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಕೈ ಚಾಚಿದೆ.

ಅದು ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶವೆಂದೇ ಅನಿಸಿದ ಸ್ಪರ್ಶ. ನಿದ್ದೆಯಲಿ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಕೈ ಚಾಚಿದಾಗ ನನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ನೇವರಿಸಿದ ಸ್ಪರ್ಶ. ನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಎಚ್ಚರಾಗಿ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಾಗ ಅದೇ ನಿದ್ದೆಯಲಿ ನೀನು ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಕನಸಲ್ಲಾ ನೀ ನನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದ್ದು? ನನ್ನನ್ನ ಒಬ್ಬಳೇ ಬಿಟ್ಟು ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿಯ? ಸ್ವಲ್ಪ ಇರು. ನಾನು ಕೂಡ ಬರುತ್ತೀನಿ. ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಕನಸಲ್ಲಿ ಮೈಮರೆಯೋಣ. ಕನಸಿಂದ ನನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸದೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಕೈ ನೇವರಿಸಿ ಚುಂಬಿಸು. ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ನಡುವೆ ಚಂದಿರನಾಗಿ ಬಾ.

ನಿನ್ನವಳು.

ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಎಸಳು..

ಯಾಕೋ uneasy feeling ಕಾಡ್ತಾ ಇದೆ. ಮಾಡೋದಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಇದ್ರುನು ಮಾಡಕ್ಕಾಗ್ತಿಲ್ಲ. ಒಂದ್ಸಲ ನಿನ್ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಸರಿ ಹೋಗಬಹುದು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ. ಮನಸು ನಿನ್ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು depend ಆಗಿದೆ ಅಲ್ವ. ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳ್ತಾರೆ ಯಾಕೆ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಬರಿತೀಯ ಅಂತ. ಸುಮ್ನೆ smile ಮಾಡೋದು ಬಿಟ್ರೆ ಬೇರೆ ಏನೂ ಹೇಳಕ್ಕಾಗಲ್ಲ. ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಬರೀಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬರೋ ವಿಷಯಗಳನ್ನ ಗೀಚುತ್ತಿದ್ದೆ. ಈಗ ನೀನಿಲ್ಲದ ವಿಷಯಗಳೇ ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬರೋದು ನೀನು ಮಾತ್ರ. ಆದ್ರೂನು ಒಂದೊಂದ್ಸಲ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನೀನಿಲ್ಲದ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ. ದೇವರಿಲ್ಲದ ಜಾಗ ಹುಡುಕಲು ಹೊರಟವನ ರೀತಿ ಆಗುತ್ತೆ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನೀನು ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇರಬೇಕು, ನೀ ಹೇಳಿದ ಪ್ರತಿ ಅಕ್ಷರವನ್ನು ನೀ ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ನಾನು ಬರಿತಾ ಇರಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನೀನು ಬರೋ ಮುಂಚೆ ಕೂಡ ನೀನು ಇರಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ಕೂಡ ಈಗ ಅನ್ನಿಸ್ತಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಇಲ್ಲಗಳಲ್ಲಿ ನೀನಿದಿಯ, ನಿನ್ನ ನೋಡೋ ಹಂಬಲ ಇದೆ. ನಂಗೊತ್ತು, ಈಗಲೇ ನಿನ್ನ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಂದ ತಕ್ಷಣ computer lock ಮಾಡಿ ಹೊರಡ್ತಿಯ ಅಂತ. ಆದ್ರೆ ಇವತ್ತು ನೋಡ್ಬೇಕು, ನಿನ್ನ ನೋಡೋ ಹಂಬಲ ಸಂಜೆ ತನಕ ಎಷ್ಟು ಉತ್ಕಟವಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ. ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ನೀ ಕೊಟ್ಟ ನೆನಪಿನ ಹೂಗಳ ಎಸಳುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ, ಪ್ರತಿ ಎಸಳಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಬರಿತಾ ಇರ್ತೀನಿ. 

ಕನಸಲಿ ಸಿಗಲೇ?

ಈ ನಿಶಬ್ಧ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಸಶಬ್ಧವಾಗಿ ನಿದ್ರಿಸಿ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗ,

ಇವತ್ತು ಯಾರ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತ ಇದ್ದೀಯ? ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ನಾನು ಇದಿನಾ? ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಒಬ್ಬನೇ ಕನಸು ಕಾಣಬೇಡ ಪ್ಲೀಸ್. ನನ್ನನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಕರೆ. ಅಯ್ಯೋ, ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಟ ತಡೆಯೋದೆ ಕಷ್ಟ, ಇನ್ನು ಕನಸಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಕರಿಬೇಕಾ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೋತ ಇದ್ದೀಯ? ನೀನು ಪ್ರತಿ ಸಲ ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಕೂಡ ಇದಿನಾ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ ಮನಸು. ಇನ್ನು ನಾನೇನು ಮಾಡ್ಲಿ? ಭಾವನೆಗಳನ್ನ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಮಾಡೋದನ್ನ ನಂಗೆ ಯಾರೂ ಕಲಿಸಲಿಲ್ಲ. ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತ ಇರೋ ನಿನ್ನ ಮುಖನ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ, ಹೇಳ್ದೆ ಕೇಳ್ದೆ ಹಾಗೆ ನುಗ್ಗಿ ನಿನ್ನ ಕನಸಲ್ಲ್ಲಿ ತೂರಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನೀನೇನು ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೊಳಲ್ಲ ಅಂತ ಕೂಡ ನನ್ಗೊತು. ಅದ್ಕೆ ನೀನು ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟು ಸಲಿಗೆ. ಆದ್ರೆ promise ಮಾಡ್ತೀನಿ, ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದು, ನಿಂಗೆ ಬೋರ್ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ಯಾ, ಬೇಜಾರಾಗ್ತಾ ಇದ್ಯಾ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕೋಪಾನ, ಅಂತ ಸಿಲ್ಲಿ questions ಎಲ್ಲ ಕೇಳಲ್ಲ ಆಯ್ತಾ.

ಮತ್ತೆ, ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಹಳೆ ರಾಗ, ಕಾಲು ನೋವು, ಕೈ ನೋವು, ತಲೆ ನೋವು ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಿಂಗೆ ಕೆಲಸ ಕೊಡಲ್ಲ. ನಿಂಗೆ ತಲೆ ಇದೆ ಅಂತ prove ಆಯಿತು ಅಂತ remind ಮಾಡೋಕ್ಕೆ ಆಸ್ಪದ ಕೊಡೋದೇ ಇಲ್ಲ :) ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದು ಅದೇ ಹಳೆ ಲುಕ್ ಕೊಟ್ಟು ನನ್ನ ಗುರಾಯಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾಳೆ ಅಂತನೂ ಅಂದ್ಕೋಬೇಡ. ಪ್ರತಿ ದಿನ ಆ ಲುಕ್ ತಗೊಂಡು ನೀನು ಬೋರ್ ಆಗಿ ಹೋಗಿದಿಯ ಅಂತ ನಂಗೊತ್ತು :) ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ ಕರೆದುಕೊಳ್ತಿಯಲ್ವ? ಹೇಳಿದ ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪಿದರೆ next time ಕರ್ಕೊಳೋದು ಬೇಡ :)

ಈ ತರ ತಲೆ ತಿನ್ನೋದು ಬಿಟ್ಟು ಇವ್ಳು ಕನಸಲ್ಲ್ಲಿ ಬಂದು ಇನ್ನೇನು ಮಾಡಬಹುದು ಅಂತ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ? ನಿನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ ನಾನು ಬರ್ತಿರೋದು ನಿನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳೋಕೆ. ಇವತ್ತು ಮಾತ್ರ ನಂಗೆ ಏನೂ excuse ಕೊಡೊ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ನೀನು ನಂಜೊತೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳೆ ಬೇಕು. ಮನಸು ಹಗುರ ಆಗೋ ತನಕ..

ನಿನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳೋಕೆ ಬರ್ತೀನಿ. ನೀನು ಮಾತಾಡ್ತಿಯ ಅನ್ನೋ ಆಸೆಯಿಂದ.

ನಾನಿಲ್ಲವೇ...

ಗೆಳೆಯ..

ಸುಮ್ಮನೆ ಬೇಸರವೇ,

ಹೇಳಲಾಗದ ಗೊಂದಲವೇ,

ತಳಮಳ ಮರೆತು ನಗು ಒಮ್ಮೆ

ನಿನ್ನೊಡನೆ ನಾನಿಲ್ಲವೇ?

ಜಗದ ವಿಕೃತಿ ಬರದಿರಲಿ

ನಿನ್ನ ಮೃದು ಮನಸಿನೆದುರು,

ಅವೆಲ್ಲವೂ ನನಗಿರಲಿ,

ಸಂತೋಷವೊಂದೆ ನಿನಗಿರಲಿ

ನಿನ್ನ ಮುಗ್ಧ ನಗುವಿನೆದುರು ದುಃಖವೂ ಒಂದು ಲೆಕ್ಕವೇ?

ಹೇಳು ಗೆಳೆಯ, ನಿನ್ನೊಡನೆ ನಾನಿಲ್ಲವೇ?

ಚೈತನ್ಯವಿರಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣದಲಿ,

ಬೇಸರದ ಎಳೆಯೂ ಸಹ ಅಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯದಿರಲಿ,

ಕೈಹಿಡಿದ ನಮ್ಮ ಕೈಗಳು ಇನ್ನೂ ಬಿಗಿಯಾಗಲಿ,

ಹೊಸ ಹಾದಿಯಲಿ ಹೂವುಗಳು ನಲಿಯಲಿ,

ಹೊಸ ಜೀವ ಅರಳಲಿ,

ಇನ್ನು ಚಿಂತೆಯೇಕೆ ಗೆಳೆಯ,

ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನಿಲ್ಲವೇ?

ನಾನೇ ನಿನಗಲ್ಲವೇ? 

ನೆನಪಿನ ಅಲೆ

ತಂಪು ಮಳೆ ಹನಿಯೊಂದು ಮೈಸೋಕಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತೆ. ಗಾಳಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಂಪಾಗಿ ಬೀಸುತಿತ್ತು. ತನ್ನ ಜೊತೆ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಮರೆತ ನೆನಪನ್ನು ತಂದಂತೆ ಅನಿಸುತಿತ್ತು. ಅಲೆಗಳತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದೆ. ಅಲೆಗಳ ಬಡಿತ ಎಂದಿನಂತಿಲ್ಲ ಅನಿಸಿತು. ಪ್ರತಿ ಅಲೆಯೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿದೆ ಅನಿಸತೊಡಗಿತು. ಚಿಕ್ಕ ಅಲೆ, ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಅಲೆ, ಸಾಧಾರಣವಾದ ಅಲೆ, ಬಂಡೆಗೆ ಬಡಿದು ಮೇಲೆ ಜಿಗಿಯುವ ಅಲೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಕೂಡ ನೆನಪುಗಳಂತೆ ವಿಭಿನ್ನ ಅನಿಸಿತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನೆನಪು ಕೂಡ ಅಲೆಯಂತೆ. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶೇಷತೆ. ಅಲೆಗಳು ತೀರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬಡಿಯುವಂತೆ, ನೆನಪುಗಳು ಮನಸಿನ ತೀರಕ್ಕೆ ಬಡಿಯುವುದು. ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಅಲೆಗಳಂತೆ, ಮನಸಲ್ಲಿ ಬಹುಕಾಲ ಉಳಿಯುವಂತಹುದು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಮರು ಕ್ಷಣವೇ ಮರೆಯುವಂತಹುದು. ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ, ಮರುಕ್ಷಣವೇ ನೆನಪಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ.

ಹಾಗೆ ಅಲೆಗಳನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪ್ರಕೃತಿಯೂ ಕೂಡ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಸಾಗರವು ಅಲೆಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುವ ಒಂದು ಯಂತ್ರದಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ಯಾಕೋ ಸರಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಮೇಲೆದ್ದೆ. ಕೆಂಪಾದ ಸೂರ್ಯ ಇನ್ನೇನು ಮುಳುಗುವವನಿದ್ದ. ಸಾಗರದ ನೀರ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಯಾರೋ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣ ಚಿಮುಕಿಸಿದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಯಂತ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೇ ಬೇಜಾರಾಯ್ತು. ಹಾಗೆ ಮರಳು ಹಾಸಿದ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಪಾದವೂರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ನನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಡೆದೆ. ಮನಸು ಅಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಕುಣಿಯುತಿತ್ತು.  

ಬೆಳಗಿನ ಸಮಾಚಾರ

ಮುಂಜಾನೆ ಮಬ್ಬಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿ ಎದ್ರೇನೆ ದಿನಕ್ಕೆ ನ್ಯಾಯ ಸಿಕ್ಕ ಹಾಗೆ. ಬೆಳಗಿನ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ನಿಂಜೊತೆ 10 sentence ಕೂಡ complete ಆಗಿ ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ನೀನು ready ಆಗಿ ಹೊರಟಾಗಲೇ "ಅಬ್ಬಾ! ಅಂತೂ ಲೇಟ್ ಆಗಿಲ್ಲ" ಅನ್ಸೋದು.

ಅದೊಂತರಾ ನಗು. ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೇನು ಮರೆಯಾಗ್ಬೇಕು ಅನ್ನೋವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಡೆ ಒಂದ್ಸಲ ತಿರುಗಿ ನೋಡ್ತಿಯಲ್ಲ, ಅದನ್ನ ನೋಡಿ ನನಗೇ ಬರೋ ಮುಗುಳ್ನಗು. ನಿನ್ನ ತಯಾರಿ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನು ನನ್ನ ತಯಾರಿ ಶುರು ಮಾಡುವುದು ಈ ಮುಗುಳ್ನಗು. ಎರಡು ತಯಾರಿಗಳ ನಡುವೆ ಬರೋ ಈ break ನಂಗೆ ತುಂಬ ಇಷ್ಟವಾದ ಸಮಯ. ಮರೆಯಾಗುವ ತನಕ ನಿನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಬಾಲ್ಕನಿಲಿ ಕೂತಿದ್ರೆನೆ ಸಮಾಧಾನ. ಮನಸು ಮಲ್ಲಿಗೆಯಷ್ಟು ಹಗುರ(ಕುಂದಾಪುರದ ಹಗುರ ಅಲ್ಲ :)). ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಆ ಅಮೂಲ್ಯ ಮುಗುಳುನಗುವಿನ ಸೌಭಾಗ್ಯ ನನಗೆ ಸಿಗುವುದೇ?

ಆ ಮೇಲಿನ 30 ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಉಸಿರಾಡಲೂ ಕೂಡ ಮರೆತು ಹೋಗುವಷ್ಟು occupied ಆಗಿಬಿಡ್ತೀನಿ. ನಾನು ರೆಡಿ ಆಗಿ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕೊವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮನಸು ಮುಂದಿನ ಒಂದು ನಿಮಿಷದ ಓಟಕ್ಕೆ ತಯಾರಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಬಸ್ ಮಿಸ್ ಆಗೋದು ಬೇಡ ದೇವರೇ ಅಂದುಕೊಂಡು ಬೇಗ ಬೇಗ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಗೆ ಬರೋವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತೋ ಸುಸ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಸಿಗ್ನಲ್ನಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ದೀಪಕ್ಕೆ ಕಾಯುವ ಆಫೀಸ್ ಬಸ್ ನ ನೋಡಿದಾಗ ದೇವರೇ ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಆಲಿಸಿ ಕೆಂಪು ದೀಪ ಹಾಕಿದಾನೆ ಅನ್ನಿಸೋದು.  

ಸಮಾಚಾರ್ ಸಮಾಪ್ತ್. ಸಂಜೆ ಸಿಗೋಣ :)

ಸುಮ್ಮನೆ..

ಇಷ್ಟೊತ್ತು ನಿನ್ನ photo ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಬ್ಲಾಗ್ನಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ರು ಕೈ ಹಿಡ್ಕೊಂಡಿರೋ ಫೋಟೋ. ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ ಅಂತ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮನಸನ್ನು ಓದ್ತಾ ಇದ್ದೆ.  ಅದರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಬರೆದಿದೀನಿ "ಅನೂಹ್ಯ" ಅಂತ. ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆ ಇಟ್ಟಿರೋ ಹೆಸರು ಅದು. ಈಗ ಅನ್ನಿಸ್ತ ಇತ್ತು, ಫೋಟೋಗೆ ಇಟ್ಟಿರೋ ಹೆಸರಾ ಅಂತ. ನೀನು ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿತೀಯ ಅಂತ ದೇವರು ನಂಗೆ  ಯಾವ ಸೂಚನೆ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ನಿನಗೂ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ವ. ಇದನ್ನ ದೇವರು ಮೊದಲೇ ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿದ್ರ ಅಥವಾ sudden decision ತಗೊಂಡ್ರ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನೀನು ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದಿಯ. ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ನಿಂಗೆ ನಾನು ಏನು ಕೊಡಲಿ? ನಿಂಗೆ ಕೊಡೋವಷ್ಟು worth gift ನನ್ನ ಹತ್ರ ಇದೆಯಾ? ನನ್ನ ಹತ್ರ ಇರೋದು ಬರಿ silly things . ಈ silly things ಎಲ್ಲ ನಂಗೆ ಇರಲಿ. ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಏನು ಕೊಡಲಿ? ಇದು ಎಷ್ಟೋ ದಿನದಿಂದ ಕಾಡ್ತಾ ಇರೋ ಪ್ರೆಶ್ನೆ. ನನ್ನಿಂದ ಉತ್ತರ ಸಿಗೋ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಕೊಡೋಕ್ಕೆ ಆಗೋವಷ್ಟು precious gift ಈ silly ತಲೆಗೆ ಹೇಗೆ ಹೊಳಿಯುತ್ತೆ? ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತ್ಸೋದೊಂದೇ ಗೊತ್ತಿರೋದು ನಂಗೆ. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತ್ಸೋದು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ ನಂಗೆ. ನಿಂಗೆ ಏನು ಬೇಕು ಅಂತ ನೀನೆ ಹೇಳ್ತಿಯ? ಈ ಮನಸು confuse ಆಗಿ ನಿನ್ನ ತಲೆ ಕೆಡಿಸೋ ಮುಂಚೆ ಹೇಳ್ತಿಯ ಪ್ಲೀಸ್? ಹಾಗಾದ್ರೆ appointment ತಗೊಂಡು ಬಿಡಲಾ ಇವತ್ತು ಸಂಜೆ?

ಹೇಳು..

ಕಾಣದ ಕನಸನ್ನು ಮಡಿಲಲ್ಲಿಟ್ಟು, ಕನಸಿಗೆ ಚೈತನ್ಯ ತಂದವನು ನೀನು. ಆ ಕನಸಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನೇ ಮರೆತವಳು ನಾನು. ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ದೂರ ತಾರೆ ಅಂದುಕೊಂಡವಳು ನಾನು. ಮಿನುಗುವ ತಾರೆಗಳ ನಡುವೆ ನಗುವ ಚಂದಿರ ನೀನು. ನನಗೇ ತಿಳಿಯದೆ ನನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ ಚೆಲುವ ನೀನು. ಬರಡಾಗಿದ್ದ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಒಲವಿನ ಮಳೆಹನಿ ಚಿಮುಕಿಸಿದವನು ನೀನು. ಪ್ರೇಮದ ಅಕ್ಕರೆ ತೋರಿದ ಗೆಳೆಯ ನೀನು. ನೋವಿಗೆ ಹೆಗಲು ನೀಡಿದ ಸ್ನೇಹಿತ ನೀನು. ಕಾಳಜಿ ತೋರಿದ ಸಂಗಾತಿ ನೀನು.

ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲ. ನನ್ನೋಳಗಿರುವುದು ನೀನಷ್ಟೇ, ನಾನಲ್ಲ. ನನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ ಎಂದು ಕೂಡ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಕಾಣಬೇಕು ಎನ್ನುವುದೇ ನನ್ನ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೋರಿಕೆ.

ನಿನ್ನ ಹೃದಯದಲಿ ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವೆಯ? ನೆಲೆ ಮರೆತ ಈ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ನೀಡುವೆಯ? ಕತ್ತಲು ತುಂಬಿದ ಈ ಹಾದಿಗೆ ನಂದಾದೀಪವಾಗುವೆಯ?

ನಿನ್ನ ಸವಿನೆನಪೇ..

ನಿನ್ನ ಸವಿನೆನಪೇ ಮನದಲ್ಲಿ ಆರಾಧನೆ..

ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಬರೆದಿರೋ ನನ್ನ ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಪುಟದ ಮೊದಲ ಪದಗಳಿವು. ಈ ಹಾಡು ಮೊದಲಿನಿಂದನೂ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿರೋ ಹಾಡು ಇದು. ನೀನು ಬಂದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನು ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಿದೆ. ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಡಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ bye ಹೇಳೋಕ್ಕೂ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದು ಅದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಜಾರಾಗ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ. ಏನಾದ್ರು ಬರೆಯೋಣ ಅಂದ್ರೆ ನಿನ್ನ ವಿಷಯ ಬಿಟ್ರೆ ಬೇರೆ ಏನು ಸಿಗಲ್ಲ. ನಿಂಗೊತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯೋದೇ ನಂಗಿಷ್ಟ. ನೆನಪಿದೆಯ ನಿಂಗೆ? ಅವತ್ತು ನೀನು ಚೆನ್ನೈಗೆ ಹೋಗೋ ಮುಂಚೆ Terrace ಮೇಲೆ ಇಬ್ರು ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು? ಮಾತಾಡೋಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ನನ್ನಿಂದ. ಗಂಟಲು ಕಟ್ಟಿ ಬಂದು ಹೇಳಬೇಕಗಿರೋದನ್ನೆಲ್ಲ ನುಂಗಿದ್ದೆ. ಅವತ್ತೇ ಕೊನೆ ನೀನು ಚೆನ್ನೈಗೆ ಹೋಗೋ ಮುಂಚೆ Terrace ಮೇಲೆ ಕೂತ್ಕೊಂಡಿದ್ದು. ನಂತರ ಒಂದು ದಿನ ನೀನು ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಇನ್ಮುದೆ ಚೆನ್ನೈಗೆ ಹೋಗೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ. ಅವತ್ತೇ ನಾನು ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿದ್ದು, ಇನ್ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯ ದೂರ ಅನ್ನೋದೇ ಬರಬಾರದು ಅಂತ. ನಿನ್ನ ಸಾಮಿಪ್ಯವೇ ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿ.

ಆಮೇಲೆ ನೀನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ನಂತರ ಡೈರಿ ಬರೆಯೋದೇ ನಿಂತೋಗಿದೆ!! ಒಂದ್ಸಲನಾದ್ರೂ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಡೈರಿನ ನೋಡಿದಿಯ ಏನಾದ್ರು ಬರೆದಿದ್ದಿನ ಅಂತ? ಅದೇನೋ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಬರೆದಿರಬಹುದು. ಈಗ life ಅನ್ನೋದು busy ಆಗೋಗಿದೆ. ಬರೆಯೋದಿರಲಿ, ಓದೋದಕ್ಕೂ ಟೈಮ್ ಸಾಕಾಗ್ತಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನೀನು ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದೀಯ ಅನ್ನೋ ಭಾವನೆನೇ ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತೆ. ಏನೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ರುನು ನೀನು ಪಕ್ಕ ಇರ್ಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಆದ್ರೆ ಆಫೀಸ್ನಲ್ಲಿ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ. ಅದ್ಕೆ ನೀನು ತುಂಬ ನೆನಪಾಗ್ತಾ ಇರ್ತಿಯ. ಅವಾಗ್ಲೇ ಈ ಹಾಡು ಕೂಡ ನೆನಪಾಗೋದು. 

ನಿನ್ನ ಸವಿನೆನಪೇ ಮನದಲ್ಲಿ ಆರಾಧನೆ.. 

ತುಂಬ ನೆನಪಾಗ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ..  

ಜೀವನ..

ಸಂಭಂದದ ಎಳೆಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಜೋಡಣೆಯಾಗುವುದೋ, ಎಲ್ಲಿ ಎಳೆ ಸಡಿಲವಾಗಿ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೋ ಯಾರೂ ಮುಂದಾಗಿ ತಿಳಿಯಲಾರರು. ಬೇಡವಾಗಿರುವ ಸಂಭಂದಗಳನ್ನು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಕಿತ್ತೆಸೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕಾಗಿರುವ ಸಂಭಂದಗಳನ್ನು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಮುರಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮನಸು ಕೇಳದು. ಆದರೆ ಜೀವನದ ಕೆಲವು ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನಮ್ಮಿಂದ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ಜೀವನ ನಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಕೆಲವು ತ್ಯಾಗ, ಕೆಲವು ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಊಹಿಸಲಾಗದ ತಿರುವುಗಳು ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿ, ಮುಂದೇನಾಗುವುದು ಎಂಬ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ತಕ ಚಿನ್ಹೆಯನ್ನು ನಮ್ಮೆದುರು ತಂದಿಡುವುದು. ಆಗಲೇ ಎಲ್ಲವು uncertain ಅನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಗುವುದು.

ಇದೆ ಜೀವನ. ಹೊಸ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಹುಡುಕಿ ಬದುಕೋದೇ ಮುಂದಿನ ಹೊಸ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದುದು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದಾರಿಗೂ ಅದರದ್ದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಗುರಿ. ಹೊಸ ಹಾದಿಯಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಹೂವುಗಳಿರುವುದು. ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿಗಳಿರುವುದು. ಹೊಸ ಅನುಭವಗಳಿರುವುದು. ಹೊಸ ನಗು ಇರುವುದು. ಹೊಸ ಆಸೆ, ಹೊಸ ಬಯಕೆ, ಸಂತೋಷ, ಸಡಗರ, ಹೊಸ ಗೆಳೆತನ ಇರುವುದು. ಮನಸು ಬಿಚ್ಚಿ ಭಾವನೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರರದವರೂ ಸಿಗುವರು. ಯಾರಿಗ್ಗೊತ್ತು, ಎಲ್ಲಿಯೂ ಸಿಗದ ಅಮೂಲ್ಯ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಸಿಗುವುದು. ವಿಷಾದಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು, ಹೊಸ ಜೀವನಕ್ಕೆ, ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮೈ ಒಡ್ಡಿ, ಹೊಸ ಗುರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮುಂದುವರೆಯುವುದೇ ಬದುಕು.

ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿ ಬಂದ್ರೆ ಮುಗಿತು ನಿನ್ ಕೆಲಸ. ಆಮೇಲೆ ನೀನು ಎಲ್ಲಿದಿಯ, ಏನು ಮಾಡ್ತಿದೀಯ ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ. ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ತಂದಿರೋ ಎಲ್ಲ newspapers , magazines ನಮ್ಮ ವಿಶಾಲವಾದ bed ನ ಮೇಲೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಕುತ್ಕೊಂಡು ಬಿಡ್ತಿಯ. ನಂಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಉರಿದು ತಂದಿರೋ ಎಲ್ಲವನ್ನು ತೆಗೆದು ನಿನ್ನ concentration divert ಮಾಡಿದ್ರೆನೇ ಸಮಾಧಾನ. ಆಮೇಲೆ ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತೆ. ಆದ್ರೂನು ನೀನು ಒಬ್ನೇ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಓದ್ತಾ ಇರೋವಾಗ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಕೂರೋದು ನಂಗಿಷ್ಟ. ಆಗ್ಲೇ ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಬಾನಿಗೆ ಹಾರೋದು. ಅವೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಗೂಡಿಗೆ ಬರೋದು ಅರೆಮನಸ್ಸಿನಿಂದ.

ನಿನ್ನನ್ನ ಎಷ್ಟು ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ ಅಂತ ಈಗ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಮಂದಹಾಸ ಮೂಡುತ್ತೆ ಮುಖದಲ್ಲಿ. ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಮೈಮರೆಯುತ್ತಿತ್ತು ಮನಸು. ಈಗ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದಲ್ಲೇ ಮೈಮರೆಯುತ್ತೆ. ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಒಂದು ಅಮೂಲ್ಯ ಭಂಡಾರವೇ ಇದೆ ಮನಸ್ಸಲಿ. ಅದು ಹನಿಯುವ ಜೇನಿನಂತೆ. ಆಗಾಗ ಅದನ್ನು ಸವಿಯುವುದು ನನಗೆ ತುಂಬ ಇಷ್ಟವಾದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಎಷ್ಟು ಸಲ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೂ ಪ್ರತಿ ಸಲ ಒಂದು ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯ ಕೊಡುತ್ತೆ. ನಿನ್ನ ನೋಡಲು ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮನಸ್ಸು ಈಗ ಒಂದು ಹಿತವಾದ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿದೆ. ನೆನಪುಗಳು ನೆನಪಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಲಿ. ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರ ಇದ್ದು ಬದುಕುವ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ಸನಿಹ ಯಾವಾಗಲೂ ಹೀಗೆ ಇರಲಿ. ಹೊಸ ಹೊಸ ಬಣ್ಣಗಳ ಭಾವನೆಗಳು ದಿನವೂ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಿರಲಿ. ಈ ಸಂತೋಷ, ಧನ್ಯತಾ ಭಾವ ನಿರಂತರವಾಗಿರಲಿ.

ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮೊದಲ ಮಳೆ..

ಅವ್ಯಕ್ತ ಸಂತೋಷ, ಸಂತೃಪ್ತ ಮನಸು ಇವುಗಳ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ಇವಾಗ್ಲೇ ಅರ್ಥ ಆಗ್ತಿರೋದು. ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ಹೇಳ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ ಅದೆಷ್ಟು ಖುಷಿ ಇದೆ ಮನಸಲ್ಲಿ ಅಂತ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನ ಬಳಿ ಇರ್ತಿಯ ಅನ್ನೋ ಭಾವನೆ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದ. ಮೊನ್ನೆ ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದ ಹೂವಿನ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಿನಂತೆ. ಬಾ ನನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ, ನಿನಗೂ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ಅದು ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ.

ಮಳೆ ಬಂದಾಗ curtains ಯಾಕೆ ತೆಗಿತೀನಿ ಗೊತ್ತಾ, ನಿಂಜೊತೆ ಮಳೆ ನೋಡ್ತಾ, ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು, ಏನನ್ನು ಕೂಡ ಮಾತಾಡದೆ ಕೂತ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಅದೆಷ್ಟು ದಿನದ ಆಸೆ. ಈ ಮಳೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅದೆಲ್ಲೋ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ, ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿ, ತನ್ನ ತುಂತುರು ಹನಿಗಳನ್ನು ಮನಸಿಗೆ ಚಿಮುಕಿಸಿ, ಯಾಕೋ ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನೋಳಗೆನೆ ತಂದು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುವ ಅದನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸದೇ ಇನ್ನೇನು ಮಾಡಲಿ. ನಿನಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಕೂಡ ನನಗೆ ಆಪ್ತ, ಆತ್ಮೀಯ. ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಮೊಬೈಲ್ ಹಾಳಾದಾಗ ಅದ್ಯಾಕೆ ಸಂಕಟ ಆಯಿತು ಗೊತ್ತಾ, ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಆಮೇಲಿನ ಭೇಟಿಯ ಪ್ರತಿ ನೆನಪು ಅದರಲ್ಲಿತ್ತು. ಆದರೂ ಆ ಭೇಟಿಯ, ಮಾತಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಎಳೆಯೂ ಕೂಡ ಮನಸಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಕೂಡ ಈಗಷ್ಟೇ ಅರಳಿದ ಹೂವಂತಿದೆ. ಈ ಹೂವಿಗೆ ಬಾಡುವುದೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅದು ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಳಗೆ ಹೀಗೆ ನಿನ್ನ ಘಮ ಇಡುವುದು. ಕೊನೆಯುಸಿರಿನ ತನಕವೂ. ಅದರ ನಂತರವೂ.

ಬಾ ಇವತ್ತು ಸಂಜೆ ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆಯೋಣವೇ..? ಒದ್ದೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಒದ್ದೆ ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕೋಣವೆ..? ಮನಸನ್ನು ಪೂರ್ತಿ ಒದ್ದೆಯಾಗಿಸಿ, ಒಬ್ಬರೊಬ್ಬರ ಮೇಲೆ ಭಾವನೆಗಳ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ಎರಚೋಣವೇ..?

ನಿನ್ನವಳು..

ನಿನ್ನ ನೋಡೋ ಆಸೆಯಲಿ..

ಭಾವನೆಗಳು ಅಳಿಸಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಹಾಳೆಗಳ ಮೇಲೆ ಇಳಿಸೋಣ ಅಂತ ಬರೀತಾ ಇದೀನಿ. ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಬರೆಯಲು ಮರೆತು ಹೋಗುವಷ್ಟು ದಿನಗಳಾದವು ಬರೆದು. ಇವತ್ತು ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಬರೀತಾ ಇದೀನಿ. ಎಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ ಜೀವನ. ಅಂದುಕೊಳ್ಳೋದೇ ಒಂದು, ಆಗೋದು ಇನ್ನೊಂದು. ಆಗೋ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ತುಂಬಾನೆ ಇದ್ರೂನು, ನಾನು ಹೀಗೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಡೆಯೋದು ಬೇರೇನೆ ಆಗಿರುತ್ತೆ. ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ನೆಗಟಿವೆ ಥಿಂಕ್ ಮಾಡ್ತಿದೀಯ ಅಂತ ಕೇಳ್ತಿಯ? ನೀನೆ ಹೇಳು, ಹಾಗೆ ಆಗ್ತಿದೆ ಅಲ್ವ? ಅದೆಷ್ಟು ದಿನದಿಂದ ಕಾಯ್ತಿದೀನಿ ಬೇಗ ಸರಿಹೋಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಆಸೆಯಿಂದ. ಇನ್ನೇನು ಸರಿಹೋಯ್ತು ಅನ್ನಿಸೋವಾಗ್ಲೆ, ಇನ್ನೊಂದು ತರ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಆಗುತ್ತೆ. ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ? ಯೋಚನೆಗಳ ಅಲೆಗಳು ಬಂದು ತೀರದ ಬಂಡೆಗೆ ಬಡಿದು ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತೆ, ಯೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದೀಯ ಎಂದು. ಇದು ಒಂಟಿತನದ ಭಯವಲ್ಲ. ಕಾಯುವಿಕೆಯ ನೋವು. ಘೋರ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಕೂತು ಯಾವ ದೇವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲಿ? ಸಾಕಿನ್ನು ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರೋ ವನವಾಸ. ನಂಬಿಕೆ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ ಈ ಜೀವ. ನೀ ಬರುವ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ. ಕಾಯುತ್ತಿನಿ ನಿನಗೋಸ್ಕರ. ಅದೆಷ್ಟು ದಿನವಾದರೂ ಸರಿ.

ನಿನ್ನವಳು..

ನೆನಪು ಮತ್ತು ನೀನು

ನಿನ್ನನ್ನು ನೆನೆಸುವ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ. ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಕಳೆಯಲಿ ಎಂದು ಇಂದಾದರೂ ತಿಳಿಸುವೆಯಾ?

ನಾವು ಕೈಬೆಸೆದು ನಡೆದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವೆ. ಕೈಗಳಲಿ ನಿನ್ನ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಕೈಹಿಡಿತದ ಬಿಸಿಯನ್ನು ಅರಸುತ್ತಿರುವೆ. ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಮೂರೇ ಮೂರು ಆಸ್ತಿ. ನಿಂಜೊತೆ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳು, ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳು, ಹಾಗೂ ಎದೆ ತಾಕಿದ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ. ಪ್ರೀತಿ ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ, ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮಳೆಹನಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ನೀನಿಲ್ಲವೆಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡ. ನನ್ನಲ್ಲಿರುವುದು ಬರೀ ನೀನು. ಇರುವ ಒಂದು ಕೊರತೆಯೆಂದರೆ, ನಿನ್ನ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳದ ಕ್ಷಣಗಳ ಕೊರತೆ. ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತಿನ ಹುಡುಕಾಟ ನಡೆಸುವಾಗಲೂ, ನೀನೂ ಕೂಡ ನನ್ನೊಡನೆ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಿಯ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಕಾಣದ ನಿನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆಗಲೇ ಬರೋದು ಆ ಅತೀವ ನೋವು. ಎದೆ ಹಿಂಡುವ ಸಂಕಟ. ಹೀಗೆ ಶೂನ್ಯದಿಂದ ಮೌನದೆಡೆಗೆ ಅಲೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ನಿನ್ನ ನೆನಪನ್ನೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಇನ್ನು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿಸದಿರಲಿ? ಮೌನದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸುವುದು ನಿನ್ನದೇ ಮಾತು, ನಿನ್ನದೇ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ. ಆಟವಾಡುವ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ನೀಡಿದವನು ನೀನು. ಮೌನದಲ್ಲೇ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹರಟುವ ಕಲೆಯನ್ನು ನಾನು ಕಲಿತಾಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರೀತಿ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸಲಿ ನಿನಗೆ? ವ್ಯಕ್ತವಾಗದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವೆಯ?

ಕಣ್ಮುಚ್ಚು, ನಾ ಬರುವೆ ಎನ್ನುತ್ತಿಯ?? ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಜೀವನ ಕಳೆಯಲೂ ನಾ ತಯಾರು. ಹೀಗೆ ಇಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೀನಿರುವಾಗ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಬೇಕೆ ನಾನು? ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದಾಗ ಕಂಡಿದ್ದು ನೀನು ಮತ್ತು ನೀ ಹಿಡಿದ ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ. ನನಗಾಗಿ ತಂದಿರುವೆಯಲ್ಲ? ಬೇಗನೆ ನೀಡು. ಮನಸನ್ನು ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಹೂದಳಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರಂಗರಿಸಬೇಕೆಂದಿರುವೆ. ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಸವಿನೆನಪು ಹೀಗೆ ಹಸಿರಾಗಿರಲಿ. ಪ್ರೀತಿ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಕೋಟಿ ಚಿಗುರು ಮೂಡಲಿ. ಎರಡು ತೀರ ಯಾನ ಬಹುಬೇಗ ಕೊನೆಯಾಗಲಿ..

ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲಿ..
ನಾನು.

ಪ್ರೀತಿ ಪರಿ..

ಪ್ರೀತಿ ಅದೆಷ್ಟು ಮುಗ್ಧ. ತನ್ನವನ ಬಗ್ಗೆ ಸಾವಿರ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ, ಅವೆಲ್ಲವನು ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಅವನಿಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯುವ ಪರಿ. ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕನಸನ್ನು ಅವನೆದುರು ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಅವನ ಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿ, ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಕಾಣದ ತಾರೆಯನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಾ ತಾನೆಷ್ಟು ಸುಖಿ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಅವನ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಓಡಾಡುತ್ತ ಇರಬೇಕು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಅವನ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ಕನ್ನಡಿ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಹೇಗೆ ಕಾಣಿಸ್ತಿದಿನಿ ಎಂದು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಅವನ ಬಟ್ಟೆ ಘಮವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ಪರಿ. ಅವನ್ನು ನೋಡಲೇಬೇಕೆಂದು ಹಠ ಹಿಡಿಯುವ ಪರಿ. ನೋಡಿದೊಡನೆ ಎದೆ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಕ್ಷಣವೇ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂದು ಅನಿಸುವ ಪರಿ. ಹುಚ್ಚುತನ ಅನಿಸಿದರೂ ಅವನಿಗೋಸ್ಕರ ಏನಾದರು ಮಾಡುವ ಪರಿ.

ಪ್ರೀತಿ ಯಾವತ್ತೂ ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲ. ಸದಾ ಹರಿಯುವ ನದಿ. ಪ್ರೀತಿಗೆ ಗೆರೆ ಎಳೆದು, ಇಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ, ಇದರಾಚೆಯ ಪ್ರಪಂಚ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುವಂತಿಲ್ಲ. ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರಬುದ್ಧತೆ ಪಡೆಯಬಹುದೇ ಹೊರತು, ನಿಂತ ನೀರಂತೆ ಆಚಲಿತವಾಗಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಹೆಣ್ಣು ತನ್ನ ಹುಡುಗನಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿ ನೋಡಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನನ್ನು ಮಿತಿ ಮೀರಿ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. ಪ್ರತೀ ನೋಟದಲ್ಲೂ ಪ್ರೀತಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾಳೆ. ಪ್ರತೀ ಮಾತಲ್ಲೂ ಪ್ರೀತಿ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನೊಡನೆ ಕಷ್ಟವನ್ನು, ಸುಖವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಇಷ್ಟ ಪಡುತ್ತಾಳೆ.

ಯಾಕಿಷ್ಟು ಪೀಠಿಕೆ? ಹೇಳಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಒಂದೇ ಒಂದು. ಕೊನೆಯುಸಿರು ಇರುವವರೆಗೂ ಅವನಿಂದ ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿ ಬಯಸುತ್ತಿದೆ ಈ ಹುಚ್ಚು ಮನಸು. ಅವನ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಲು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಈ ಹುಚ್ಚು ಮನಸು.

ಅವನಿಲ್ಲೇ ನನ್ನೊಳಗೆ ಇರುವನು. ಕದಡಿದ ಮನಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುವನು.

ಉತ್ತರವಿದೆಯೇ ಪ್ರೆಶ್ನೆಗಳಿಗೆ?

ಗೆಳೆಯ,
ನೀನೆಲ್ಲಿರುವೆ? ಇಷ್ಟು ದಿನ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ನಿನ್ನ ನೂರು ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲಿ ಬದುಕಿರುವೆ. ಮನಕ್ಕೆ ಕವಿದ ಮೋಡವ ಸರಿಸುವೆಯ? ಕಣ್ಣೀರ ಒರೆಸಿ ಮನಕ್ಕೆ ಬೆಳಕ ತುಂಬುವೆಯ? ಅಕ್ಕರೆಯಲಿ ಹಣೆಗೆ ಹೂಮುತ್ತನ್ನು ಇಡುವೆಯ? ಬೆರಾರಿಗೊಸ್ಕರ ಅಲ್ಲ. ನನಗೊಸ್ಕರವೂ ಅಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ, ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಮನಸಾರೆ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯ?

ಮನಸು ಹಠ ಮಾಡಿದರೆ ರಮಿಸುವೆಯ? ನೋವಾದರೆ ನನ್ನ ಸಂತೈಸುವೆಯ? ನನ್ನ ನೋಡುವ ತವಕವ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳಲಿ ತುಂಬಿಕೊಳುವೆಯ? ಎಡೆಬಿಡದೆ ನನ್ನ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುವೆಯ? ನನಗೋಸ್ಕರ ಸಡಗರದಿಂದ ಕಾಯುವೆಯ? ನಾ ಅತ್ತರೆ ನನಗೋಸ್ಕರ ಅಳುವೆಯ? ನನ್ನ ಮಿತಿಮೀರಿ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯ? ನನಗೋಸ್ಕರ ಅಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ, ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಮನಸಾರೆ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯ?

ನಾವು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುವೆಯ? ನನ್ನ ಮುಂಗೈಗೆ ಮುತ್ತನ್ನಿತ್ತು ನನ್ನ ಬರಸೆಳೆದು ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವೆಯ? ಅಕ್ಕರೆಯಲಿ ನನ್ನ ಮುಂಗುರುಳ ಸರಿಸುವೆಯ? ಕಣ್ಣೀರು ಬರೋ ತನಕ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ದಿಟ್ಟಿಸುವೆಯ? ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯ? ನನಗೋಸ್ಕರ ಅಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ, ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಮನಸಾರೆ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯ?

ಕಾಯುತಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಲಿ..

ನಡೆಯಬೇಕಾದ ದಾರಿಯಿನ್ನೂ ಬಹುದೂರ, ಗುರಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೂಡ ಕಾಣದಿರುವಷ್ಟು. ಮಾತಾಡಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಬಹಳಷ್ಟು, ಮೌನದಲಿ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಕಳೆದೆವು ಅನ್ನಿಸುವಷ್ಟು. ಮೌನದಲಿ ಮಾತಾಡುವವ ನೀನು ಅಲ್ಲಿರುವಾಗ, ನೀನಿಲ್ಲದ ದಾರಿಯಲಿ ಮೌನವಾಗಿ, ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಹೇಗೆ ನಡೆಯಲಿ?

ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರೆ ಹೀಗಿರುತ್ತಾ? ಮೌನದಲ್ಲೇ ಹರಟುತಿದ್ದೇವೆ ಅನ್ನಿಸುವ ಹಾಗೆ, ಹೃದಯ ತುಂಬುವಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಗುವ ಹಾಗೆ, ಎದೆ ಬಡಿತ ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನೇ ಕರೆಯುವ ಹಾಗೆ.

ನೀನೆಷ್ಟು ನೆನಪಾಗ್ತಿಯ ಅಂತ ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಗಳನ್ನು ಕೇಳು. ಕಣ್ಣೀರಲ್ಲಿ ತೇವಗೊಂಡ ಅವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತು. ಬಾನ ಚುಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಕೇಳು, ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ಮೈಮರೆತಿರೋದು ಅವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತು. ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಗುಲಾಬಿಯನು ಕೇಳು, ನೆನಪಿನ ಹನಿಯಲಿ ಚಿಗುರುವ ಹಂಬಲವಿರುವ ಅವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತು. ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳು, ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿರುವ ಅವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತು. ಬಾ.. ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಕೊಡು. ಮುಡಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಗುಲಾಬಿ ಮುಡಿಸು. ಚುಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ಕೂಗಿ ಹೇಳು, ಮನದ ಚಂದಿರ ಬಂದಿರುವನೆಂದು. ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಗಳಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ನೋಡಲು ಪರಿತಪಿಸುವ ಅವುಗಳು ನಿನ್ನ ನೋಡಿದೊಡನೆ ಶಾಂತವಾಗುವವು. ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿ ಬೀಸುವುದು ನಾವು ಅಪ್ಪಿಕೊಳಲೆಂದು. ಕೆನ್ನೆ ಕೇಳುವುದು ಮುತ್ತನೀಯಲೆಂದು. ಹೃದಯ ನಗುವುದು ಪುಳಕವಾಯಿತೆಂದು. ದಿನ ಲೆಕ್ಕಿಸುವಷ್ಟು ಕಾಯಿಸಬೇಡ. ನೀ ಬೆಸೆಯಬೇಕಾದ ಕೈಗಳಲಿ ಹೂದಳಗಳನಿತ್ತು ಕಾಯುತಿರುವೆ, ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಗೆ ಮುಡಿಸಲೆಂದು..

ನೀ ನನ್ನ ಮನದ ಚಂದಿರ..

ಇರುಳಿಗೆ ಚಂದಿರನ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಸಿಂಚನ. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಹನಿ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಚುಂಬಿಸಿದಂತೆನಿಸಿತು. ಈ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ವೈಖರಿಗೆ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ? ನೀನೆ ಚೆಲ್ಲಿದ ಬೆಳದಿಂಗಳಲಿ, ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಸಾನಿಧ್ಯದಲಿ ಮೈ ಮರೆತಿರುವಾಗ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಎಚ್ಚೆತ್ತೆ. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಇರುಳು ದಟ್ಟವಾದಂತೆನಿಸಿತು. ಆಕಾಶದೆಡೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದೆ. ನನ್ನ ಚಂದಿರನನ್ನು ನಾ ನೋಡದಂತೆ ತಡೆದಿದೆ ಆ ಮೋಡ. ಮನಸು ಚಡಪಡಿಸಿತು. ಕಾದು ಕುಳಿತೆ. ಮೋಡ ಸರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಯುಗವಾದಂತೆನಿಸಿತು. ಇನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣ ಅಂಚಿನಿಂದ ಕಣ್ಣೀರು ತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸುರಿಯತೊಡಗಿತು. ಮೋಡಕ್ಕೆ ಸರಿಯಲು ಹೇಳೋಣವೆಂದುಕೊಂಡೆ. ಗಂಟಲು ಕಟ್ಟಿ ಮಾತೇ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ. ನೋವಿನಲಿ ಬಿಕ್ಕಳಿಸಿದೆ. ಈ ಕತ್ತಲು ಅಸಹನೀಯ. ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಸಹಿಸಲಿ? ನನ್ನ ಚಂದಿರ ನನಗೆ ಬೇಕು. ಅವನನ್ನು ಕಣ್ಣತುಂಬ ನೋಡಬೇಕು. ಕವಿದ ಮೋಡವೇ, ಬೇಗ ಸರಿದು ಬಿಡು. ದಯವಿಟ್ಟು ಮಳೆಯಾಗಿಯಾದರು ಸುರಿ. ಅವನೊಡನೆ ತುಂಬ ಮಾತಾಡಬೇಕಿದೆ. ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪಿಸುಗುಡಬೇಕಿದೆ. ನೆನಪು ಎಷ್ಟು ಕಾಡಿತು ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಿದೆ. ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯಬೇಕಿದೆ. ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ ಕಾಡಿಸಬೇಕಿದೆ.

ಮನದ ಮೆಟ್ಟಿಲಿನ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು...

ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಬಾಗಿಲಿತ್ತು. ನೀನು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ನಾನು ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಸಲೀಸಾಗಿ ಹೇಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತೆ? ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಇರುವ ಕಲೆಯನ್ನು ನಾ ಹೇಗೆ ಕಲಿತೆ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾವಿಬ್ಬರು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಪ್ರೇಮಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಹಾಗಬಹುದು. ಹೃದಯದ ಬಾಗಿಲು ಮತ್ತೆ ಮುಚ್ಚಿದೆ. ಕೀಲಿಕೈ ಕಳೆದಿದೆ. ಜೀವನವಿಡೀ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಕಳೆಯುವ ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ನೋವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಗುವನ್ನು ತುಂಬುವ, ನಿನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆದು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಡುವ ಆಸೆ ನನಗೆ.

ನಿನ್ನ ಮನದನ್ನೆ...